Sincan’ın Tarihi ve Geleceği Forumu’nda önemli mesajlar

SİNCAN’DA ÇEŞİTLİLİK İÇİNDE BİRLİK

Sayın Başkan Erkin,

Sayın Büyükelçi Nuryshev,

Değerli uzmanlar ve dostlar, günaydın!

“Sincan’ın Tarihi ve Geleceği” başlıklı uluslararası forum, ünlü antik İpek Yolu şehri Kashi’de (diğer adıyla Kaşgar) düzenleniyor. Ulusal Etnik İşler Komisyonu adına herkese sıcak bir hoş geldiniz demek istiyorum.

Başkan Xi’nin de belirttiği gibi, “Dünyadaki medeniyetlerin çeşitliliğine saygıyı ortaklaşa savunmalı, medeniyetler arasında eşitliği, karşılıklı öğrenmeyi, diyaloğu ve kapsayıcılığı desteklemeli ve medeniyetler arasındaki alışverişler yoluyla medeniyetlerin yabancılaşmasını, karşılıklı öğrenme yoluyla medeniyetlerin çatışmasını ve medeniyetler arasındaki kapsayıcılık yoluyla medeniyetlerin üstünlüğünü aşmalıyız.”

Bugün aramızda çeşitli ülkelerden eski ve yeni dostların yanı sıra Çin’den gelen ve birçoğu tarih, arkeoloji, antropoloji ve çevre bilimi gibi kendi alanlarında saygın otoriteler olan çok sayıda akademisyen var. Bizi burada bir araya getiren nedenlerden biri, Ulusal Etnik İşler Komisyonu’na bağlı Çin Minzu Üniversitesi tarafından Mo’er Tapınağı arkeolojik alanında yapılan kazı ve araştırmalardır. Bu bize farklı medeniyetlerin entegrasyonuna dair bir başka güzel örnek sunmaktadır.

Sincan zengin bir geleneğe, farklı kültür ve dinlerin bir arada yaşadığı bir geleneğe sahiptir. Çok sayıda Budist sitesine ek olarak, Taşkurgan ilçesinde 2500 yıl öncesine ait bir Zerdüşt ateş sunağı bulundu; Ruoqiang ilçesindeki Milan antik kentinde, 1800 yıl öncesine ait Yunan tarzı “kanatlı melek” Budizm duvar resmi ortaya çıkarıldı; Turpan’daki 1300 yıllık bir Nasturi manastırından Taoist kutsal yazılar ve Hıristiyan İncili birlikte ortaya çıkarıldı; Turpan’daki Gaochang antik kentinin duvar resimlerinde 1000 yıl öncesine ait Maniheist ibadet sahneleri keşfedildi; Qitai ilçesindeki Tang Hanedanlığı’nın Dun antik kenti olarak bilinen antik kentte, duvar resimlerinde İsa’nın Kudüs’e eşek üzerinde giriş sahnesinin tasvir edildiği 1200 yıl öncesine ait bir Nasturi kilisesi bulundu. Şehrin içinde, 1000 yıl öncesine ait Roma tarzı antik bir hamam da kazılmıştır. Bu eski kültürler, daha sonra İslam kültürüyle birlikte Sincan’ın zengin dini kültüründe birleşmiştir.

Sincan’ın kültürü çeşitlidir, ancak daha çok birlik içindedir. Birleştirici unsur “Çin kültürü”dür.

Uluslararası alanda, Sincan kültürü ile Çin kültürünü birbirinden ayıran ve hatta bunları birbirine karşıtmış gibi gösteren temelsiz bir anlatı vardır. Ancak, çok sayıda arkeolojik kanıt bize Sincan’ın her zaman Çin kültür alanının önemli bir parçası olduğunu söylemektedir. Neolitik dönemde, Sarı Nehir Havzası’ndan gelen boyalı çanak çömlek kültürü, bugün Gansu ve Qinghai eyaletleri olan Tianshan Dağları’nın kuzey ve güney bölgelerine çoktan yayılmıştı. Yeşim taşı, ulusal gücü ve ritüel törenleri temsil eden eşsiz bir Çin kültürel sembolüdür ve Sincan’dan gelen Hetian yeşim taşı Yangshao, Longshan, Qijia, Yinxu ve Orta Ovalar’daki diğer yerlerdeki kültürel alanlarda bulunmuştur. Han Hanedanlığı’nın iki bin yıl önce Sincan üzerinde yargı yetkisini kullanmasından önce, Sincan’daki Kunlun Dağı’nın Batısının Ana Kraliçesi efsanesi uzun zamandır Çin mitolojik sisteminin temel bir parçasıydı. Dahası, Sincan’da Han (M.Ö. 202-M.S. 220) ve Jin (266-420) dönemlerine ait çok sayıda Konfüçyüsçü kültürel kalıntı ortaya çıkarılmıştır.D), Jin (266-420), Güney ve Kuzey Hanedanlıkları (420-589), Tang (618-907), Song (960-1279) ve Yuan (1271-1368) hanedanlıklarına ait, Sincan’ın güneyindeki Loulan antik kenti, Niya bölgesi ve Turpan’daki Astana mezarları gibi, Şarkılar Kitabı, Belgeler Kitabı, İlkbahar ve Sonbahar Yıllıkları, Zuo Zhuan, Analektler, Ayinler Kitabı ve Evlatlık Dindarlığı Klasiği gibi Konfüçyüs klasiklerinin kalıntıları da dahil olmak üzere, hepsi Çin kültürünün Sincan’da geliştiği tarihi gerçeğini yansıtmaktadır. Daha önce bahsedilen ve burada gelişebilen her yönden gelen farklı kültürler, Çin kültürünün kapsayıcılığına başka bir açıdan da tanıklık etmektedir. Konfüçyüs kültürü dini olmaktan ziyade hümanisttir, dışlayıcı değildir ve birden fazla dinin bir arada var olmasını ve gelişmesini sağlayabilir. Ne kadar kapsayıcı ve açık olursa, tüm taraflarca o kadar çok tanınır, el üstünde tutulur ve sürdürülür; bu da Çin medeniyetinin günümüze kadar kesintisiz ve bozulmamış bir miras olarak kalmasını sağlar.

Sincan kültürü ile Çin kültürü arasındaki ilişkiyi gerçek dışı bir şekilde birincisinin ikincisi tarafından “asimile edilmesi” olarak tasvir eden uluslararası yaygın bir anlatı vardır. Bu, Çin tarihi konusundaki yaygın cehaleti yansıtmaktadır. Batı bölgelerindeki halklar her zaman Çin kültürünün ortak yaratıcıları olmuştur. Örneğin, tarım ve ipekböcekçiliği üzerine eski bir inceleme olan Nong Sang Cuo Yao, Yuan Hanedanlığı döneminde (1271-1368) Uygur etnik kökenli Gaochang tarım uzmanı Lu Mingshan tarafından derlenmiştir. Elmas Sutra gibi Çin Budizm’indeki pek çok önemli metin Kuchean keşişi Kumarajiva tarafından tercüme edilmiştir. Modern Çinliler tarafından benimsenen “şefkat”, “dünya”, “aydınlanma”, “acı denizi” ve “sevgi nehri” gibi terimleri tanıtmıştır. Ayrıca, Yuan Hanedanlığı döneminde, yine bir Uygur etnik kökeni olan Lian Xixian, Kubilay Han’ın altında şansölye olarak görev yapmış ve Çin kültürünü büyük ölçüde teşvik eden bir Konfüçyüsçülük ustasıydı. Prestijli üniversiteler kümesiyle ünlü Pekin’deki Weigongcun bölgesi, adını Lian Xixian’ın Wei Dükü unvanından almaktadır ve bu isim günümüzde de devam etmektedir.

Çin kültürü ve Çin ulusu nesiller boyunca sürekli olarak miras alınmış ve geliştirilmiştir. Song Hanedanlığı’nın (960-1279) yerini alan Yuan Hanedanlığı (1271-1368) Song tarihini, Yuan’ın yerini alan Ming Hanedanlığı (1368-1644) Yuan tarihini ve Ming’in yerini alan Qing Hanedanlığı (1644-1911) Ming tarihini derlemiştir. Özellikle, Batı Bölgelerinden bir Moğol etnik kökeni olan Kanglinaonao, Yuan Hanedanlığı döneminde imparatorluk sınav sisteminin geri getirilmesinde ve Song Hanedanlığı tarihinin derlenmesinde önemli bir rol oynamıştır. Çin Ulus Topluluğu’nun kültürü, Batı Bölgelerinden gelenler de dahil olmak üzere çeşitli etnik grupların ortak yaratımı ve mirasıdır.

Kültürel bir topluluğun temeli, ekonomi ve toplumun derin entegrasyonudur. Pamir Platosu ve Hexi Koridorunun coğrafi yerleşimi, Batı Bölgelerinin Doğu ile ekonomik entegrasyonunda önemli bir faktör olmuştur. Batı Bölgeleri ve Orta Ovaların ekonomik yapıları birbirini tamamlayıcı ve birbirine bağımlıdır. Batı Bölgeleri ile Orta Ovaların geniş pazarı arasındaki yüksek bağlantı derecesi, Batı Bölgelerinin Avrasya kıtası boyunca iletişimi kolaylaştırmasını sağlamıştır. Batı Bölgeleri ve Orta Ovalar’ın ataları tarafından ortaklaşa açılan antik İpek Yolu, aralarında Kaşgar’ın da bulunduğu çok sayıda ticaret şehrinin yükselmesine yol açmıştır. Birkaç bin yıl boyunca, her yönden ve etnik gruptan insanlar Sincan’a göç etti, yerleşti, ticaret yaptı, birbirleriyle evlendi ve bir arada yaşama modeli oluşturdu. Nihayetinde, Sincan ve Orta Ovalar, ekonomik, sosyal ve kültürel toplulukların gelişiminin kaçınılmaz sonucu olan aynı siyasi topluluğa aitti.

Bazı yabancı dostlar, Sincan’ın Çin medeniyetinin ayrılmaz bir parçası olarak görülmesi halinde kültürel kimliğini kaybedebileceğinden endişe duymaktadır. Batı “çoğulculuğuna” göre, çeşitlilik ve birlik genellikle çelişkili olarak görülür. Ancak Çin felsefesi çeşitlilik ve birliği her zaman diyalektik olarak birleştirir, hatta Başkan Xi Jinping’in bahsettiği önemli bir akademik fenomen olan Konfüçyüsçülük, Budizm ve Taoizm arasındaki Entegrasyon gibi görünüşte çelişkili unsurları birleştirir. Budizm’in ilk dönemleri Sincan üzerinden Orta Ovalara ulaştığında, üretkenliği, atalara tapınmayı, evlat dindarlığını ve hükümdarlara saygı göstermeyi teşvik eden öğretileri Konfüçyüsçü ve Taoist düşünceyle çatıştı. Fakat Budizm Konfüçyüsçü sadakat ve evlat dindarlığı etiğini bütünleştirmiş, karma ve evlatlık görevleri kavramlarını uzlaştırmış ve Taoist meditasyon uygulamalarını benimseyerek sinik Budizm’i oluşturmuştur. Bu arada Konfüçyüsçülük de Budist felsefi kavramları özümseyerek Neo-Konfüçyüsçülüğü geliştirmiştir.

Günümüzde Konfüçyüsçülük, Budizm ve Taoizm tek bir varlık olarak birleşmemiştir. Bunun yerine birbirlerine karışarak Çin halkı için çeşitlilik içinde birliği temsil eden daha geniş bir ruhani topluluk yaratmışlardır. Mo’er Tapınağı’nda örneklendiği gibi, birlik çeşitliliği besler ve çeşitlilik birliği zenginleştirir. Kaşgar’da bulunan ve en az 700 yıllık bir geçmişe sahip olan bu küçük alanda Hint Gandhara tarzı Budiststupa, Orta Asya ve Sincan’a özgü kare şeklinde bir tapınak ve Çin Budist büyük salonu bulunmaktadır. Erken dönem Hint Budizm’inin doğuya, Orta Ovalara yayılmadan önce Tarım Havzası’nda Batı Bölgeleri varyantına dönüştüğünü yansıtmaktadır. Yüzyıllar sonra, sinikleşmiş Budizm Batı Bölgelerine geri dönmüş ve Çin’e orijinal giriş noktalarında Çin Budist salonları inşa etmiştir.

İslam da Çin’e benzer bir deneyimle girmiştir. Bu yollardan biri Deniz İpek Yolu üzerinden Quanzhou’ya, diğeri ise Kara İpek Yolu üzerinden Sincan’a ulaşmış ve yerel Budizm inancıyla dini çatışmalara yol açmıştır. Sincan’ın güneyindeki Budizm kalıntılarında tarihin bu bölümüne dair pek çok iz bulunabilir. Ancak nihayetinde İslam, Çin’e girdikten sonra Ming hanedanlığının sonları ve Qing hanedanlığının başlarında Konfüçyüsçü, Taoist ve hatta Budist felsefelerle bütünleşmeye başlamış ve bu da “İslam ve Konfüçyüsçülüğün bütünleşmesi” düşüncesiyle sonuçlanmıştır. İslami kutsal metinlerin Çinli çevirmenleri daha sonra özellikle “Allah’a saygı duymak ve devlete sadık olmak” şeklindeki ikili sadakati önererek İslam ve Konfüçyüs ahlakının ortaklığını vurgulamışlardır. Qing Hanedanlığı’nın (1644-1911) Qianlong döneminde (1736-1796) inşa edilen Urumçi’deki Shaanxi Ulu Camii, İslam ve Konfüçyanizm’in bütünleşmesinin mimari tarzını örneklemektedir. İslam dünyasındaki rasyonel düşünceyle örtüşen bu entegrasyonun ruhu, ulusal ve etnik kimlik, dini doktrin ve seküler yaşam arasındaki ilişkileri koordine etmek için önemli bir girişim haline gelmektedir. Malezya kısa bir süre önce İslam ve Konfüçyüsçülüğün entegrasyonuna ilişkin bir konferansa ev sahipliği yapmış ve Başbakan Enver İbrahim “İslam ve Konfüçyüsçülük arasındaki yakınlaşma noktalarına odaklanarak, aktif bir şekilde uyuşmazlık yolundan ayrılmayı seçiyoruz” demiştir. Ekselansları ayrıca “İslam ve Konfüçyüsçülüğün bilgeliğini kucaklayarak, sadece teknolojik olarak gelişmiş değil aynı zamanda ahlaki olarak da aydınlanmış bir gelecek için çalışabiliriz” dedi. İslam ve Konfüçyüsçülük arasındaki bütünleşme ruhu bugün de Sincan’ı beslemeye devam ediyor.

İster Budizm ister İslam olsun, Çin’e girdikten sonra her ikisi de çarpışma ve bütünleşme sürecinden geçerek Çinlileşmiş Budizm ve Çinlileşmiş İslam’a dönüşmüştür. Bu çarpışma ve bütünleşme süreci birbirlerini ortadan kaldırmayı değil, birbirlerini geliştirmeyi amaçlamış ve daha kapsayıcı medeniyetlerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Sincan’ın hikayesi, Çin medeniyetinin kapsayıcılığı sayesinde her zaman canlı kaldığını tam olarak göstermektedir.

Dünyanın dört bir yanında Çin’den endişe duyan tüm siyasetçiler ve akademisyenler Başkan Xi Jinping’in “ikinci entegrasyon” kavramını – Marksizm ile Çin’in mükemmel geleneksel kültürünün entegrasyonu – incelemelidir. Bu entegrasyon derin bir “kimyasal reaksiyon” yaratarak yeni, organik olarak birleşik bir kültürel varlık ortaya çıkarmıştır. Marksizmin entegrasyonu ve Çin medeniyetinin sürekliliği, Çin yolunun kesintisiz bir medeniyet mantığı içerdiğini temel olarak belirler. Marksizm ile Çin uygarlığının yenilikçi doğasının bütünleşmesi, bu “bütünleşmenin” geçmişi canlandırmakla değil, yeni bir ideolojik kurtuluşu başlatmakla ilgili olduğunu belirler.

Marksizmin entegrasyonu ve Çin medeniyetinin birliği, ülke topraklarının ayrılamayacağını, istikrarının bozulamayacağını, ulusun bölünemeyeceğini ve medeniyetin kesintiye uğrayamayacağını belirlemiştir. Marksizmin entegrasyonu ve Çin medeniyetinin kapsayıcılığı, Çin medeniyetinin hiçbir zaman farklı kültürleri tek bir kültürle değiştirmeye çalışmadığına, bunun yerine çoklu kültürlerin yakınlaşması yoluyla ortak bir kültür oluşturduğuna karar vermiştir. Marksizm ve Çin medeniyetinin barışçıl doğasının bütünleştirilmesi, modern zamanlarda Çin medeniyetinin her zaman uyumlu bir şekilde bir arada yaşamaya çalıştığını, farklılıkları korurken sürekli olarak ortak bir zemin aradığını ve sürekli olarak barışçıl ve karşılıklı fayda sağlayan sonuçlar peşinde koştuğunu temel olarak belirlemiştir. Sincan’daki çok sayıda etnik grubun ve farklı dinlerin barış içinde bir arada yaşamasına dair hikayeler, binlerce yıldır neredeyse hiç din savaşı yaşamamış ve hiçbir zaman sömürgeci yayılma veya zorla kültür ihracına girişmemiş bir ülke olan Çin’in etnik ve dini çatışmalara farklı bir bakış açısı sunabileceğini dünyaya göstermektedir.

Bugün burada bulunan Uzmanların çoğu, doğasında çeşitlilik barındıran ve kendi yöntemleriyle birlik ve bütünlük arayan eski uygarlıkların araştırmacılarıdır. Birbirimizin birlik arayışı yöntemlerine tam olarak katılmasak da, hepimiz içtenlikle birlik ve beraberlik içinde güç elde edebileceğimizi umuyoruz. Ortak hedefler peşinde koşuyor, birbirimizden öğreniyor ve isteklerimizi kendi yöntemlerimizle gerçekleştiriyoruz.

Farklı medeniyetlerin bir araya geldiği bir yer olarak, hem tarihi hem de gelecekteki Sincan, daha güvenli ve daha uyumlu bir Sincan inşa ederek çeşitlilik içinde birlik yoluna bağlı kalacaktır. Çin’i Orta Asya, Batı Asya ve Avrupa’ya bağlayan bir merkez olarak daha iyi hizmet verecektir. Kuşak ve Yol girişiminin çekirdek bölgesinin oluşturulmasında daha güçlü bir destekleyici rol oynayacaktır. Ayrıca görkemli ve çeşitli Çin medeniyetini zenginleştirmek ve geliştirmek için çeşitli etnik grupların mükemmel kültürlerini daha iyi koruyacaktır. Dolayısıyla Sincan sadece Çin’in Sincan’ı değil, aynı zamanda dünyanın Sincan’ıdır. Geçmişi, bugünü ve geleceğiyle Sincan’ın dünyaya açılmasını sağlamak hepimizin ortak vizyonudur.

Foruma büyük başarılar diliyorum.

Teşekkür ederim.

Pan Yue